این گفته را در خوابی روشن و بسیار گویا شنیدم
داستان خوابم به ویژه در بخش نخست آن با این گفته همخوانی آشکاری نداشت
هرچند بخش دوم خوابم نشان از جایگاهی شایان داشت،
زمانی گذشت تا گمان کردم گویا با این نگاره توروس یا چنبره چارعنصری سازگاری دارد
و به تازگی این سروده فردوسی را با آن بسیار هماهنگ یافتم
همی بر شد آتش فرو آمد آب
و اینکه آسمان را با شمار هفت و زمین را بدون شماره شنیدم، در جای جای قرآن کریم نیز چنین دیده‌ام؛ شاید مگر در یک جا که زمین را هم با شمار هفت خواندم (طلاق، 12)
از سوی دیگر، ریخت شماره هفت با نوشتار فارسی/عربی با این داستان همخوانی دارد
(V)
بالای آن واگرا و آسمان آن باز است
پایین آن همگرا و زمینه آن بسته است
*
در مدیریت دمادم اینگونه از آن برداشت می‌کنم
تپشی از الف یا یک، همواره زاده می‌شود
111/ 289 / 333
هربار جان و دلم را فرو می‌برم در شناخت ژرف پدیده‌ای
هربار با جان و دل کاری گره‌گشا پیش می‌برم در آن پدیده
*
سوره طارق 11 و 12 از آسمانی که از آن بازگردانده می‌شود (بازبارنده) به زمین و زمین برشکافته می‌گوید
السماء ذات الرَّجع
والارض ذات الصَّدع
*
برای قالیچه ای این نگاره را برگزیدیم
نامش را جان‌افشان گذاردیم
و این سروده را برایش آوردیم
"هربار هفت آسمان زمین را حفر میکند
هربار هفت آسمان زمین را می‌شکند"
این است ندای سروشی که به خواب اندرم
مرا به راز "جان‌افشان" بیدار میکند
*
داده نگاره های همخوان
5 ، 6 ، 8 ، 80 ، 90 ، 91 ، 118 ، 148 ، 157 ،182 ، 193 ، 206 ، 230 ، 241 ،253 ، 254 ، 255 ، 270 ، 351 ، 357، 388 ، 444