در معماری،
آنچه بالا و برای پوشش میآید، به گمانم بهتر است ویژگیهای باد را بنماید
آنچه در پایین، کف، پایه و پیریزی جای میگیرد، شاید سزاوار است که ویژگیهای خاک را بیشتر در خود داشته باشد
*
گردش در آخشیآباد
نازککاران ناباندیش
یک راهنمای گردشگری که سراهای آخشیآباد را نشانمان میداد، درباره پیشینهی شیوه ساخت و نازککاری، این داستان را برایمان گفت:
از سالیان بسیار دور، گروهی از سراسازان، به نام نازککاران ناباندیش، شیوهای را بنیاد نهادند که پس از آنها جا افتاده و تا امروز هم خواهان فراوان دارد.
ایشان در گزینش ساختمایهها، به ویژگیهای نابِ رنگ، ریخت، وزن، بافت و نگارهها بهای فراوان میدهند و باور دارند که باید در جای درخورشان به کار گرفته شوند.
هرچه پایینتر، سنگینتر، فشردهتر و سنگی، با رنگهای خانوادهی خاکی از خاکستری تا سرخِ تیره یا قهوهای و با تهرنگِ چلیپایی و چینش چهارخانهای یا خودِ زمین.
هرچه بالاتر، سبکتر،، میانتهی یا کم چگالتر و گیاهی، با رنگهای خانواده فیروزهای از سبز تا آبی، گرد و گوی مانند، تاق و کمان یا گنبدی، رنگارنگ و با نگارههای پیچ در پیچ و گُلگُلی یا خودِ آسمان
این شیوه را امروزه چکیدهوار "نازکناب"، "نابنازک"، "نازناب" یا "نازنازُک". مینامند؛ و ازپایههای یادگیری در خردخانههای زیباییشناسی آخشیآباد است.
گروهی از سراپزشکان در آنجا، که به بررسی جانفزاییِ سراها میپردازند، باور دارند که این شیوه، جانانهترین بازتاب را برای تندرستی دارد؛ چرا که با سرشت تن و جان همخوان است.
داده نگار همخوان
7 / 89 / 641