و هنگامی که از آب، باد، خاک و آتش طبیعی میگوییم، به همان پدیده های آشنا اشاره داریم
اما 
هنگامی که از آب، باد، خاک و آتش عنصری گفتگو میکنیم، درباره پندارها و مفهوم سخن میگوییم
برای آنکه بتوانیم این چهارعنصر را در نمودارها یا داده نگاره ها بیاوریم، بهتر است برای هریک از آنها، نشانه یا نمادهایی با ریخت (شکل) و رنگ گویا و گوناگون برگزینیم
من داده نگاره هایی که با چهارعنصر پدید می آورم را آخشینگار نیز مینامم
آخشیگان یعنی چارعنصر

و هریک از چهار عنصر را آخشیج نیز مینامند
 

آب و آتش را روبری هم و باد و خاک را نیز روبروی هم در دو سوی بردار عمود بر هم جای میدهیم
اینها را میتوانیم نمودهایی از ناب ترین و پرمایه ترین ویژگی های چگونگی (کیفی) در گمانمان بیاوریم و به یاری آنها پدیده ها و پندارهایمان را دسته بندی کنیم
از آنجا که آخشینگار را در گردش فصل های سال و شبانه روز و جهت و سو به کار میگیریم
پس شایسته است که رنگها در پی هم و در گردش جای گیرد (آخشینگار 30)
آبی را به آب
زرد- نارنجی را به آتش 
سرسبزی را به باد

و سرخ تیره را به خاک دادم

 

گردی نشان گردش گوناگون و آسمان برای هوا یا باد
چارگوش یا مربع نشان زمین و ماندگاری و چهارچوب برای خاک
سه گوش رو به بالا را به آتش
سه گوش سرازیر به پایین را به آب

همی بر شد آتش فرو آمد آب
(فردوسی) 

داده نگار همخوان
5 / 6 / 29 / 198 / 253 / 254 / 294