اگر کارا و رهگشای بودم
بر تابش جانانه سوارم
نگاه کنید به
460  /454
333 / 490

اگر ناکارا  وَ رهگشایم
پذیرا و بسنده، دل سپارم
 ​نگاه کنید به 
455/ 464

اگر کارایم و نه‌رهگشایم
با کوششِ بر زمین بَرارم
نگاه کنید به
458 / 461

اگر ناکارا، نه‌رهگشایم
جویای نیاز پا گذارم
نگاه کنید به
459 / 465

*
دانی به جهان چگونه مَردُم
هردَم، دَمِ گوشه‌ای بگیرند؟

اینان به چه گونه‌ها در‌آیند؟
زان دانه کزین خوشه بچیدند
*

شاید دمِ دلگشاده زایند 
بر گردشِ آسمان جهیدند

چون رهبرِ رهگشا روانند
با خویِ هنر بگستریدند 
*
شاید که روانشان پذیراست
خرسند ز جان بیارمیدند

آن خواهش رهگشایشان را
از راهِ بسندگی خریدند
*
یا آنکه توانِ کار دارند
بی آنکه رهِ گشاده بینند

چون کارگران به کارگاهی
در کارِ فرآورِ زمین‌اند
*
گر هم ز تلاش دست شویند
هم بسته‌ی ناگشاده گیرند

در جستنِ دانش و نیازی
بر خاک به زانوان نشینند
*
این رنگ‌به‌رنگ خوشه‌ساران
از گردش و در تپش نویدند

چون با همه اینکه گونه‌گونند
بر آن یکِ در میان خمیدند 
*

داده‌نگاره‌های همخوان
دوخال