آنچه تا امروز درباره گفتاورد (مناظره) دیده ایم، بیشتر یک بگو مگوی دو سویه است
که هریک از ارزندگی خود و کاستی دیگری میگویند
که این دویی، آتش بازار گفتگو را داغ میکند
گمان میکنم یک گفتاورد چهاربخشی، سودمندتر و آگاهی بخش تر باشد
و تنش دوسویگی را کاهش میدهد
اینکه هر کس از کاستی و ارزندگی خود
و کاستی و ارزندگی دیگری بگوید
شنوندگان آگاه، ارج مینهند بر کسی که در کنار گفتن از ارزندگی خود و کاستی دیگری
به شیوه ای درخور، از ارزندگی دیگری و کاستی خود نیز بگوید