برای هیروشی سوگیموتو، ایده‌ی شکل‌گیری این مجموعه با این پرسش که «آیا ممکن است تمام فریم‌های یک فیلم در یک فریم ثبت شوند؟» جرقه خورد. نتیجه‌ی احتمالی «تشکیل یک صفحه‌ی درخشان» بود. بلافاصله پس از این پرسش، سوگیموتو دست به تجربه در این زمینه برای محقق کردن ایده‌ی خود زد. او یک روز با یک دوربین قطع بزرگ به یک سالن سینما (با بلیت‌های ارزان قیمت) در ایسترن ویلج رفت. به محض این‌ که فیلم شروع شد، دکمه‌ی شاتر دوربین را در حالی که دوربین با عمق میدان زیاد تنظیم شده بود فشرد. دو ساعت بعد زمانی که نمایش فیلم به پایان رسید، با فشردن دوباره‌ی دکمه‌ی شاتر نوردهی را به پایان رساند. (صفحه‌ی حساس به نور (در این‌جا فیلم) از ابتدا تا انتهای نمایش فیلم در سالن نوردهی شده است). در بعد از ظهر همان روز، آن فریم فیلم را ظاهر کرد و تصویر ذهنی‌اش در مقابل چشمان‌اش ظاهر شد: یک صفحه‌ی بسیار روشن که فضای پیرامون خود را در عکس روشن کرده است.

برداشتی از سایت
 24framesnews.com​
*
هنگامی که با این کار و این هنرمند در برنامه نردبان شبکه مستند آشنا شدم؛ برداشتی در اندیشه ام آمد که اینجا با این سروده می آورم

یکجا تو نمای همه آفرینش آور
تا پرده ی تابان یگانه را ببینی

داده نگار همخوان
237 / 238 / 239 / 333