ستارهی گداخته و تابنده را در در سوی آتش دیدم
سیاره را که تودهی کانونی است، به جایگاه خاک نزدیکتر انگاشتم
سیاه چالهی را که به درون خود میکشید و می رباید، با نماد آب همخوان تریافتم
و کهکشان یا کیهان (فضا) را که جای گردشهای گوناگون است با باد همخوان تر گمان کردم
دادهنگار همخوان
17 / 445 / 449