شر تشدید را، از سر شر برداشتم
سر افتاده میان دل خود می‌داشتم
پیش و پس در تپشِ شر و سرافتادگیم
در میان با دم یکتا تب و تابی داشتم
این سروده را از پس آن آوردم که دوست گرامیم وحدان شهری، برایم نوشت که شر با تشدید به بلوچی می‌شود نیک، و پیشنهاد داد که تشدید را بردارم. من هم برایش نوشتم که این دسته واژه‌ها را همه عربی آورده‌ام.
و نیز برایم نوشت که در رفت و آمد میان شایستگی و ناشایستی، پرورش می‌یابیم
که برایش نوشتم آری، و دیدگاه کارل راجرز هم گویی همین است ( آخشینگار 158)
همچنین درباره واژگان با رویکرد شایسته و ناشایست، در جایگاه هریک از چهارعنصر، پیامها فرستادیم؛ تا نمودار 357 پرورده شد
*
خیر در جایگاه آب را می‌توانیم نشانی از شناخت و آگاهی، شکیبایی، نیایش، فروتنی، نیکی و بخشش بدانیم، آنگاه که به کانون راستی میانه نزدیک می‌شود
شَرّ در جایگاه آتش را می‌توانیم نمودی از منش اهریمنی، همجون تندخویی، زورگویی، زیاده‌خواهی، شتابزدگی بدانیم، آنگاه که از کانون راستی میانه‌دور می‌شود
دنیا در نماد خاک نشانگر زندگی خاکی، زمینی یا گیتایی ماست
آخرت در نماد باد نشانگر روح، روان، سرشت آسمانی و مینویی ماست
و الف در این میان، نشانگر میانه روی، راستی و یاد یار یکتاست
قرآن:
فَأَمّا مَنْ طَغى * وَآثَرَ الْحَياةَ الدُّنْيا * فَإنّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأوى
پس هرکه طغیان کرد و زندگی این جهانی را برگزید، همانا جهنم جایگاه اوست
فرزندم! بدى با بدى خاموش نمى‌شود، چنان كه آتش با آتش خاموش نمى شود. بدى با خوبى خاموش مى‌شود، چنان كه آتش با آب، خاموش مى‌گردد.
(لقمان)
*
گر همی خواهی تو دفع شر نار
آب رحمت بر دل آتش گمار
(مولانا)
با سپاس از وحدان شهری
*
به نظر امپدوکلس، ریشه‌های اولیّه همان عناصر اربعه هستند که جاویدانند، ولی ممکن است به نسبت‌های مختلفی با هم آمیخته شوند و مواد مرکبی را که ما در طبیعت می‌بینیم، به وجود آورند. تغییر، تجلّی درآمیختن و جداشدن مواد است.«مهر» عنصرها را به درآمیختن با هم، و «ستیزه» یا «کین» عنصرها را به گسستن دوباره از هم وا می‌دارد. مهر و کین نیز عنصرهایی مادی‌اند.
از ویکی پدیا / مکتب چندگانه گرایی
با سپاس از میثم روشنی
*
درباره شر/ پیامی در لینکدین
داده نگار همخوان
149 / 351 / 354 / 357 / 487 / 611
وحدان شهری
بسیار نیکو
پندارم بر اینست که مراد از برای نمونه خیر، خیر مطلق نیست؛ خیر و شر نسبی هستند نه ذاتی یا مطلق. بنابراین میان شر و وجود خدا و صفات او ناسازگارى رخ نمیدهد؛ چه این که آنچه در نگاه عدهاى خیر است، در نگاه دیگران شر جلوه میکند. آنچه از نگاهی پایین شر مینماید از افق بالاتر خیر است. آنچه نزد انسانها شر مینماید، نزد خدا خیری باشد.
پیروز باشید
وحدان
کیارش جان
افزون بر مطلب قبلی، باید بیفزایم بارزترین نشانه های طبیعت از آن نظر بوده که این چهار آخشیج (آب، خاک، باد و آتش) نمایندهٔ پاکی و سرچشمه زندگی در هستی بوده‌اند. از این روست که به پاسداری از آنها در فرهنگ باستانی ما تاکید و پایداری فراوان شده است. پندارم بر اینست که شما قایل به شر بودن آتش، به خودی خود نیستید؛ بلکه برخی از نشانه ها و نمادهای آنرا نشانه رفته اید.
دیرزی
وحدان شهری
بسیار نیکو
به نظرم، آوردن بخش توضیحات، بسیار بر غنای کار افزوده ست و به نوعی این دسته بندی را زنده کرده است.
درود بر شما
پیروز باشید