از بازی توپ تنیس با کش و پایه میانی اش برای نمایش تعادل پویا میان چهارعنصر الهام گرفته ام
هرچه به سوی آتش میریم، بازگشتی به سوی آب بازتاب آن است، مگر آنکه زیاده روی کنیم و کش در رود!
هرگاه در روز زیاد کار میکنیم، شب بهتر میخوابیم
هرچه ژرف تر بیاندیشیم، بهترمیتوانیم کار را پیش ببریم
در جایی که خیلی بی در و پیکر است، جویای ساماندهی، نگهداری و نگهبانی میشویم
هرجا پایه های ریشه ای در پیوند و سازماندهی استوار کنیم، میتوانیم به کارهای گوناگون، با مردم گوناگون در زمان های گوناگون بپردازیم
به راستی که با هر سختی آسانی است (قرآن، سوره شرح یا انشراح، آیه 5 و 6) آخشینگار 361
غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد
ساقیا باده بده شادی آن کین غم از اوست
(سعدی)
داده نگار همخوان
149 / 237 / 253 / 254 / 354 / 357 / 361 / 428
فائزه کثیر
تمام بحث آقای ودیم زلند در کتاب خود« انتقال واقعیت» همین موضوع است.
ایشون حرکت از افراطی قطب‌ها رو به پاندول تشبیه می کنن و می گن هر جا نیرو و بار بیش از حد باشه، توسط قطب مخالف فشار وارد می شه... و نیروهای تعادل همیشه در کارن. یا ما در تعادلیم. یا توسط پاندل ها ضربه می خوریم.