اگر چهار عنصر آب، باد ، خاک و آتش را ناب ترین نمود ویژگی هایشان بدانیم و در چهار گوشه جای دهیم، پستانداران به جایگاه میانه روی و به یکدیگر نزدیکترند و تخم گذاران به گوشه های ناب و گوناگون تر، بیشتر گرایش دارند
میمون ها را در جایگاه باد دیدم، با آن شکلک ها که گویی در هیچ جانوری نیست و پرش های پرواز گونه بر شاخه های درختان در سرزمین های گرم و تر و پاهایی که به ریخت دست نزدیک شده
سم داران را در جایگاه خاک دیدم، با رنگ های که در زمین و خاک میبینیم، دست و پاهایی که انگشت و پنجه ندارد و چون سنگ سفت شده و ایستادنشان بر چهارپا و رام شدن
وال ها را که آبزیان پستاندار هستند را در آب دیدم که دست و پاهایشان کوتاه و باله شده
خفاش ها را پر آتش ترین پستانداران دیدم که انگاشتان کشیده شان چنان پر زایش مینماید که پرده ای بال مانند پدید آورده
گویی خفاش های میوه خوار که چهره شان به سگ سانان بیشتر میماند، به سوی گیاه و خاک گرایش دارند
و خفاش های گوشتخوار که چهره شان به گربه سان بسیار وحشی میماند، گویی به گوشت جانوران و باد گرایش دارند
*
این داده‌نگار را از پس این پیام درباره آیه 21 سوره المومنون
ز خاک و زمین او خوراکی دهد
چو مادر که شیری به پاکی دهد
ز چهارچوبِ رامِ چارپایگان
به تن‌ها ز تن، خوردِ نابی دهد
مادر 124 / 200
شماره 4: 45
*
داده نگاره های همخوان
9 / 25 / 205 / 564
وحدان شهری
درود
بسیار نیکو
همانطور که کیارش جان در انتهای متن توصیفی این داده نگار توضیح فرمودند؛ به نظرم آمد که اگر جانوران را بر اساس قوت (خوراک) غالب آنها نیز بیاوریم با این دسته بندی هم پوشی یا هم پوشانی خواهد داشت. برای مثال، موجودات خاک عنصری یا زیسته در/بر خاک، بیشتر از رستنی های برآمده از خاک، تغذیه کرده و آب عنصری ها، از همان غذاهای موجود در آب؛
مولانا میفرماید: گر جهان باغی پُر از نعمت شود / قِسمِ موش و مار هم خاکی بُوَد
اگر به فرض دنیا به باغی آکنده از نعمت مبدّل گردد . نصیبِ موش و مار چیزی جز خاک نیست . یعنی غذای این جانوران از خاکزیان است
و در جایی دیگر میفرماید:
قوت اصلی بشر نور خداست / قوت حیوانی مرورا ناسزاست