همه جان این گونگون مردمان
به این بوم و آن بوم، سرزندگان
به کانون یک سرزمین در تنه
نگهبان پایای همبستگان
*
اگر مردمی ارزش خود ندید
همه دست فرمانروایان بدید
ز گفتار و کردار و پندار خود
گذر کرد و تنها به ایشان پرید
*
همی جان فرمانروا، مردم است
نه این و نه آن در میانه گُم است
اگر این بر آن بسته فرمان خود
پس این هم از آن برگرفته دَم است
داده نگار همخوان
426 / 431 / 478