خانه / آ / یکتانگار 363 >>> حافظ، طریفت، راهرو، سروده، شعر، ، Hafiz، poem
 
 

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد، توکل بایدش

این سروده حافظ گرامی برایم نکته ی شگفتی دارد
اینکه از برترین ویژگی های شایسته ای که بزرگان، مردمان را به آن فرامیخوانند سخن میگوید ولی آنها را بدون چاشنی یاد یار یکتا، گمراهی میخواند

تقوی و پرهیزکاری، در جایگاه خاک
دانش و آگاهی، همخوان آب
صد توانایی که نشان از کارآمدی بالا دارد، همسوی آتش
هنرهای گوناگون و زیرکی، هماهنگ باد

تنها هنگامی راهگشا هستند که خود را به آن پروردگار یکتا سپرده باشیم

 

داده نگار همخوان
345
 
 

وحدان
درود بسیار نیکو

وحدان
جالب است وقتی سایر ابیات این غزل را میخوانم، همین دسته بندی در ذهنم متبادر میشود؛ انگار شاعر، در ذهن خود این مفاهیم را خودآگاه یا حتی ناخودآگاه در کلامی شاعرانه و آهنگین به نظم آورده است؛ نمونه ای از آن ابیات در این غزل: باغبان گر پنج روزی صحبت گل بایدش بر جفای خار هجران صبر بلبل بایدش باغبان همان حضرت حق (خدایی که این صحنه روزگار را اداره و تدبیر میکند)؛ پنج روز نماد خاک، حد و حدود، شیوه و راه و رسم طریقت؛ صحبت گل نمادی از باد؛ جفای خار هجران نمادی از آتش، آتش هجران و ... آن کشیدم ز تو ای آتش هجران که چو شمع ... (حافظ) صبر بلبل نمادی از آب، همان آگاهی و شکیبایی است

سروش رستگار
گوی ارتباط عمیقی بین فیلم سرچشمهfountain از دارن آرونوفسکی و این یکتایی وجود دارد.

تمامی حقوق مادی و معنوی سایت محفوظ است